Dag 1

Zaterdag 15
Na een heerlijke nachtrust was het tijd om wat actie te gaan ondernemen. Buiten was het lekker koel en dus heerlijk om lopend naar Levy (de enorme shoppingmall 4 straten verder op)te gaan, want ja er moest toch echt geld en beltegoed komen!
Nou, omdat ik er al was geweest hoefde we niet eens te zoeken en kwamen we in 15 minuten aan bij Levy. Nog net zo groot en modern als ik me kon herinneren.
Oke opdracht 1: geld. De eerste de beste bank zijn ATM was ‘broke down’ dus dat was al niet mogelijk. Vervolgens hebben we boven op de eerste verdieping een ATM kunnen vinden. En je kon maar liefs 500!! Kwacha pinnen. Oke het is maar 60 euro.. maar het is het limit bedrag dat je kan pinnen op een dag.
Mooi, opdracht 1 kostte minder dan een half uur. Opdracht 2 daarin tegen was telefoonramp nummer 2. ( De eerste was dat ik mijn telefoon was vergeten op de WC op schiphol toen ik mijn tas was wezen reorganiseren)
Opdraccht 2 was een simkaart voor beltegoed. Wij die hele shopping mall afgelopen om simkaarten te vinden, maar nergens. Alleen het tegoed was te vinden.. Bleken alleen winkels voor simskaarten buiten te zitten. Er zijn in Zambia 3 providers: MTN, airtel en Zamtel. Omdat ik vorige keer ook MTN had, leek mij dat een goed idee.
Wij naar binnen, nummertje trekken, eindeloos wachten, simkaart gekocht, beltegoed gekocht, het gaat lekker lekker lekker, registreren en je telefoon nog aan krijgen ook! Wauw kon niet meer stuk!
Maar op het moment dat ik het prepaid op mijn telefoon probeer te krijgen krijg ik op mijn scherm ‘not allowed’. En een half uur later nog steeds ‘not allowed’. Mijn hemel. Weer terug: yes madam, you have to wait one hour with your phone switched off. En inderdaad na een uur heb ik mijn telefoon weer aangezet en ja hoor er was een sms binnen waarin stond dat mijn account volledig geactiveerd was. TOP!
Nou nog een keer prepaid op mijn telefoon, melding: uw account moet eerst volledig worden geactiveerd voor u verder kan. Nou, nu breekt mijn klomp.. je zou toch zeggen dat als in een sms van hen staat dat hij volledig is geactiveerd dat het dan goed is. OKE! Weer terug. Yes madam, just wait an other hour. Nou dit zal wel Afrikaanse logica zijn… maar ik snap het in ieder geval niet. En nu ’s avonds doet hij het nog niet, dus ik zal morgen wel weer terug moeten :p

Nou goed, na dus 2x heen weer te zijn gelopen naar Levy en ik dus knetter verbrand ondanks dat ik me heb ingesmeerd hebben we ons klaar gemaakt voor een Irisch Banquet. Het is bijna Saint Patrick’s day en alle ieren in Zambia hebben zich verzameld om een flink potje te zuipen. De dresscode was: dressy. Dus we hadden ons flink uit gesloofd met een nette jurk, make up en alles erop en eraan.
We werden opgehaald door Theresa en haar man Moe (hij herkende mij niet eens meer.. volgens mij had hij al gedronken). De meest opgedirkte mensen, zowel iers als niet-ierse kwamen daar. Het begon pas om 8 uur en het was inclusief diner. Dus op het moment dat ik over mijn honger heen was (om 9 uur) kwam het eten aanzetten. Naast het diner was er een fundraising, loting en een Ierse dansuitvoering door Zambiaanse straatkinderen. Erg leuk gedaan, met live muziek enzo!
Roos, Kim en ik zaten aan een tafel waar de ene 50 plusser nog meer dronken was dan de ander. De meest gekke verhalen komen er dan uit hoor bij die Ieren, heerlijk!
En oh een tip, speel geen Ierse muziek bij Ieren die al flink wat (gratis) guinness bier, baileys, wijn en whiskey hebben gedronken als limonade want ze duiken spontaan allemaal de dansvloer op om te springen. Dus dat noemen ze nou een Ierse dans.
Om 12 uur had ik wel weer genoeg van dat Ierse geleuter over welk bier beter voor je is, uit welke stad ik kom en voordrachten van poëzie (ja ik heb maar liefs 2 gedichten aan mogen horen). De taxi naar ons opgemaakte bed in de Lusaka backpackers was zo geregeld en er was geen onderhandeling voor nodig (of hebben we nu teveel betaalt?).

Morgen gaan we naar de toeristen markt (arcades), dat is zo een beetje het enige dat je kan doen op zondag in dit land.