slingers, cadeau's, water en erin geluisd

Gister was het mijn verjaardag. En ondanks het feit dat ik hier zit en hier geen taart te krijgen is heb ik me ontzettend jarig gevoeld.
In eerste instantie hebben kim en roos de kamer versierd met slingers en linten met 'party zone' erop. Toen ik vervolgens uit bed werd gezongen met '' happy birthday'' was ik al meer dan tevreden!
Het cadeau, dat Jeroen als een professional wist te verbergen, aan Kim wist te overhandigen en aan iedereen uitgebreid heeft staan vertellen in Nederland zonder dat ik het door had, was het mooiste cadeau.

Ongeacht het feit dat het mijn verjaardag is moet er toch gewerkt worden. Omdat wij stipt 8 uur voor een dichte oefenzaal stonden zijn we een rondje gaan lopen door de slaapzalen om even gedag te zeggen tegen iedereen. Roos flapte eruit in de vrouwen slaapzaal dat het mijn verjaardag was, dus werd ik gewenkt door één van onze patiënten. Op het moment dat ik dichtbij genoeg stond gooide ze haar flesje water over mij heen leeg. HAPPY BIRTHDAY!! En ook de fysiotherapeuten stonden klaar met bekertjes water om mij een fijne verjaardag toe te wensen. Blijkbaar is het traditie. Alhoewel het lekker verkoelend was ben ik me toch maar even gaan omkleden, want met een wit doorschijnend shirt gaan werken is voor de Zambianen geen blikken of blozen maar ging mij toch wat te ver.
Zoals theresa zei: you can walk here with your boobs hanging out and nobody will notice, but when you're showing your leggs you're like a sex bomb!

omdat we 's middags niets te doen hadden vonden we het een goed idee om een keer onze benen te gaan bedekken, dus zijn we naar de markt gegaan en hebben chipengo's gekocht. Deze doeken hebben alle Afrikaanse vrouwen en die slaan ze om hun benen als een soort rok.
Op de markt kwamen we in een hutje terecht de kleurrijkste doeken had, wanden vol. Voor 20 kwacha heb ik een groene chipengo gekocht.

De rest van de dag verliep rustig. En Kim en Roos gedroegen zich niet verdacht. Rond een uur of 6 begon ik toch wel wat honger te krijgen, maar Kim en Roos hadden blijkbaar genoeg gegeten om het uit te houden tot half 7. Toen het stipt half 7 was kwamen de twee tegelijk in actie: "goh ja, ik krijg nu ook honger! kom Kim we gaan koken! Mirt.. haal jij even azijn bij Theresa?"
Het was een wat rare vraag, want buiten was het al donker en wij gebruiken tot nu toe nooit azijn. Dus waarom ik dat nou moet halen als het al donker is was mij een raadsel. Dus met tegenzin smeerde ik me in met deet en verliet ik het huisje met een zaklamp. Onderweg sloot ik de deur van buiten af (want dat doe ik al de hele week als ik even weg ga) en liep naar Theresa.
Enigszins verontwaardigd overhandigde ze mij het azijn en zei: tell the girls i'm ready. En ik dacht: 'oke, waar slaat dat nou weer op maar goed'.
Ik loop rustig terug naar het huisje en wanneer ik op keek waarom Kim en Roos zo een lawaai maakte kon ik me lach niet bedwingen.
ze stonden met z'n tweeën achter de door mij gesloten deur met de video camera op mij te wachten: you asshole, you locked us in!.
Toen ik ze had bevrijd vertelde ze dat Theresa een 21 diner voor mij heeft georganiseerd en dat het de bedoeling was dat zij achter mij aan gingen met de camera toen ik naar Theresa liep.
Ondanks dat ik hun plannetje onbewust had gedwarsboomd was het 21 diner er niet minder om! Theresa had heerlijk gekookt en Tinta (de Ierse jonge arts uit het ziekenhuis) was er ook!
En ik maar denken: "ooh ze gedragen zich niet verdacht!" ik ben er gewoon ingeluisd. Bedankt meiden!