Wáár kan ik kotsen....

Stel je voor je had gister een heel saai college waar geen mogelijkheid tot wegsnieken was en je weet dat deze dag precise hetzelfde al dan niet erger zal zijn. And the magic van onze tweedaagse cursus over Hospitality ging inderdaad door. Nouja Magic.. eerder de torture. Het holy st. john of god gezwets was niet afgezwakt na een nachtje slapen het leek zelfs een beetje aangewakkerd. Alhoewel ze bleven benadrukken dat je voor deze cursus echt geen christene hoeft te zijn en dat je zelfs atheïst kan zijn bleven ze net zo hard benadrukken hoe groots god is en wat hij doet in het leven.
Toen het (EINDELIJK!!) tijd werd voor een discussie over onze gekregen huiswerk gingen we even goed rechtop zitten, want hier hadden we zin in! Maar helaas zoals verwacht bleef de groep angstaanjagend stil. Toen wij aan de beurt waren en wij blijkbaar als enige kritiek hadden op de stelling was de lol er al vanaf.
Het feit dat hier iedereen ja en amen zegt, terwijl iedereen net zo hard in slaap valt als ik doe is verbijsterend. “Deze hele cursus is verfrissend, een blessing om mee te maken en een wonder om te aanschouwen, maar ondertussen val ik wel in deze kut stoelen in slaap”. Waar kan ik kotsen…zeg eens wat je denkt!

Toen ‘spiritual practice’ aanbod kwam konden we ons geluk niet meer op! En geloof het of niet.. het werd alleen maar erger en erger, want de spiritual practice was als een soort bekering. En zelfs Roos die het meeste geloof draagt van ons 3 kon niet meer vrolijk kijken.
Gelukkig had Roos in de pauze alle naamplaatjes verzameld en konden we tussendoor ‘wie ben ik’ spelen om nog een beetje te lachen. Een beetje spuug op het naamplaatje en hop op je voorhoofd. We werden echt aangekeken alsof we gek waren, maar dan genieten we juist meer van onze eigen gekkigheid.

Tijd voor feedback aan de broeders. Of in ieder geval zo werd het gezegd. Op het moment dat alle Zambianen hun dank betuiging over deze geweldige dag had gedaan waren wij aan de beurt. En Roos.. die nam het ervan. Helaas kwam het feit dat het een beetje te holy was en zeker voor mensen die niet zo gelovig waren niet helemaal in goede aarde aan. De broeders schoten spontaan in de verdediging en het was eerder een verdediging van je stelling dan feedback.
Gelukkig mochten we ook nog een beoordelingsformulier (anoniem) invullen. En ook hier kon Roos weer los gaan.
Discussiongroup: remark: please learn people something new and learn them what discussion is!
Food: remark: this is from the people who work their asses off in the centre and THEY deserve an applause! Bravo.
Gelukkig is het anoniem zal maar zeggen.

En als beloning van onze aanwezigheid en geloof (bleehh) kregen we een st. John of god badge!! Awesome.